BADANIE NOWORODKA PO PORODZIE

Poród to nie tylko przeżycie dla mammy. Dla dziecka to również stres. Musi opuścić swoje gniazdko, gdzie jest mu cieplutko, gdzie czuje się bezpiecznie, słysząc regularne bicie serca mamy i będąc kołysane w rytmie jej ruchów. W momencie przyjścia na świat wszystko się zmienia. Światło razi, jest zimno, obce hałasy - to coś nowego , a przy tym niepokojącego dla malucha. Dlatego istotne jest (jeżeli poród odbywał się w sposób fizjologiczny), aby od razu po porodzie dziecko mogło być położone na piersi mamy, by uspokoiło się, słysząc znane mu bicie serca mamy. Cudownie byłoby aby, już po niezbędnych pomiarach noworodka, maksimum po pół godziny, dziecko było przy mamie i mogło się przytulić do jej piersi. Jest to odpowiedni moment, aby zacząć naukę ssania piersi, co nie jest takie łatwe. Ważne jest aby, mama nie zniechęcała się szybko, pamiętając, że praktyka czyni mistrza.

Po pierwszym oddechu noworodka, wspomaganego przez odsysanie wydzieliny z dróg oddechowych miękką gruszką lub cewnikiem, tatuś (którego zachęcamy do uczestnictwa przy porodzie) przecina pępowinę. Po wytarciu skóry noworodka z krwi i ze śluzu rozpoczynają się bardzo ważne badania noworodka, określające stan dziecka. Do określenia stanu noworodka służy tzw. Skala Apgar. Przy jej pomocy określamy wygląd skóry, odruchy, tętno (około 120 uderzeń na minutę), napięcie mięśniowe i oddychanie. Ocenę tych parametrów wykonuje się po 1, 5 i 10 minutach życia dziecka. Dziecko może uzyskać notę od 0 do 2 punktów, za każdą z cech. Najbardziej zadowalający wynik to 10 punktów, ale jeżeli po 1 minucie dziecko otrzyma 7 punktów, to wynik jest uznawany również za dobry.