Szczepionki stosuje się kilkakrotnie, aby spowodować
długotrwałą odporność. Program szczepień w Polsce
- tzw. kalendarz szczepień -uwzględnia szczepienia
obowiązkowe dla wszystkich
dzieci: przeciw gruźlicy, błonicy, tężcowi, krztuścowi,
poliomyelitis, odrze i różyczce.
Szczepiąc dziecko, musi ono być zdrowe, tak wiec
konieczne jest badanie lekarskie. Należy zgłaszać
się z dzieckiem zgodnie z wezwaniem z przychodni.
Skuteczne uodpornienie organizmu zależy bowiem
od zachowania prawidłowego cyklu szczepień oraz
odpowiednich odstępów czasu między dawkami różnych
typów szczepionek.
Systematyczne
szczepienia ochronne sprawiły,
że została opanowana błonica, zwana również dyfterytem,
która jeszcze w latach pięćdziesiątych była w
Polsce przyczyną zachorowań dziesiątków tysięcy
dzieci i wielu zgonów rocznie.
Szczepieniom przeciw krztuścowi (kokluszowi)
zawdzięczamy tysiąckrotnie mniejsze występowanie
tej choroby w Polsce. Dzięki szczepieniom zlikwidowano
na świecie ospę prawdziwą, dziesiątkującą niegdyś
ludność świata, oraz opanowano jeszcze wiele
innych groźnych chorób zakaźnych.
Dzieci urodzone przez matki zakażone wirusem
zapalenia wątroby typ B są szczepione przeciwko
wzw typ B w następujący sposób:
1. |
12
godzin po urodzeniu |
2. |
w
5 tygodniu życia tj. po 4 tygodniu od pierwszego
szczepienia |
|
3.
|
w
9 tygodniu życia tj. po 4 tygodniu od drugiego
szczepienia
|
4. |
w
12 miesiącu życia tj. po 4 tygodniu od
szczepienia od szczepienia przeciwko grulicy |
