W skład zatok przynosowych wchodzą: zatoki szczękowe,
czołowe, klinowe oraz komórki sitowe. Zatoki to jamy
wyścielone błoną śluzową i wypełnione powietrzem. Połączone
są z jamą nosową. Zmiany patologiczne
mogą występować w jednej, kilku lub w obrębie wszystkich
zatok. Rozróżniamy ostre i przewlekłe zapalenie zatok.
|
|
Czynniki wywołujące |
bakterie
wirusy (rzadziej)
grzyby błony śluzowej wyścielającej zatoki przynosowe |
Objawy |
Katar - wydzielina
z jamy nosowej (surowicza lub ropna)
Bóle głowy, czoła
Podwyższona temperatura ciała
Uczucie pełności i rozpychania w jednym z policzków
Uczucie zalegania w nosie tuż po jego wydmuchaniu
Osłabienie lub całkowity zanik powonienia
Obrzęk powiek
Senność, niechęć do pracy, rozdrażnienie, depresja |
Zapalenia
zatok powstają najczęściej na skutek przejścia infekcji
z jamy
nosowo-gardłowej lub np. z ogniska pochodzenia zębowego.
Niestety zatoki nie są wstanie samoistnie opróżnić się,
dlatego dochodzi do zalegania wydzieliny w ich obrębie.
Nie leczony
stan zapalny może się rozszerzać na sąsiadujące struktury i wywoływać groźne
powikłania.
|
Badania |
- wykonać rynoskopię
(oglądanie jamy nosowej za pomocą odpowiedniego wziernika
i lusterka)
- rtg zatok
- endoskopowe nosa i zatok
- tomografii komputerowej. |
Leczenie |
Często są stosowane
leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej (co pomaga
też udrożnić ujście zatok) oraz środki rozrzedzające wydzielinę.
Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie prowadzi zwykle
do wyleczenia choroby. Niekiedy mimo intensywnego leczenia,
nie udaje się jednak uzyskać poprawy. Wówczas potrzeba
jest wykonanie punkcji zatok (w celu dokładniejszej diagnostyki),
podczas której ocenia się pojemność zatoki oraz drożność
jej ujścia, a także pobiera się materiał do badań bakteriologicznych.
Podaje się Leki bakteriobójcze oraz środków przeciwzapalne. W niektórych przypadkach,gdy
leki nie pomagają, może być konieczne leczenie chirurgiczne. |
|