Poradniki
- Poznaj swoje ciało
- Zdrowie
- Dziecko
- Uroda
- Kuchnia
Zdrowie
 
  Układ płciowy
  Zmiany chorob. pochwy
  Jajniki i jajowody
  Macica i szyjka maicy
  Narządy pł. męskie
  Chlamydioza
  Kila
  Kłykciny kończyste
  Opryszczka
  Rzęsistkowica
  Rzeżączka
  Wszawica łonowa
CHLAMYDIOZA

Jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych chorób przenoszonych drogą płciową, zwłaszcza w krajach rozwiniętych. Zakażenie chlamydiami jest najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej u mężczyzn (tzw. NGU) oraz zapalenia dolnych odcinków narządu moczowo-płciowego u kobiet. Zakażenie tymi bakteriami nie zawsze jednak daje wyraźne objawy kliniczne. Chlamydioza budzi obecnie w krajach zachodnich bardzo duże zainteresowanie tamtejszych społeczeństw.


Czynniki wywołujące

Chlamydia trachomatis - bakteria wewnątrzkomórkowa, znajduje się w wydzielinie z cewki moczowej i z szyjki macicy osób zakażonych.

Okres wylęgania

Zazwyczaj 2-5 tygodni.


Zakażenie
Zakażenie następuje przez stosunki płciowe. Zakaźność choroby jest duża, jednak ze względu na długi czas wylęgania objawy mogą się pojawić nawet po wielu tygodniach, przy czym u większości zakażonych kobiet i u kilkunastu procent mężczyzn nie ma objawów.

Objawy
Zazwyczaj brak dolegliwości podmiotowych. Jeśli istnieją objawy kliniczne - są podobne do objawów rzeżączki, lecz słabiej wyrażone.

U mężczyzn - nieprawidłowa wydzielina z cewki moczowej, najczęściej skąpa lub średnio obfita, śluzowo-ropna lub śluzowa i niewielkie pieczenie w cewce. W przypadku nie leczenia może wystąpić zapalenie najądrza, które grozi niepłodnością.

U kobiet - upławy i czasami pieczenie przy oddawaniu moczu, pobolewania w podbrzuszu, przedłużenie miesiączki i krwawienie międzymiesiączkowe. Wiele kobiet, jak wspomniano, nie odczuwa dolegliwości i nie zgłasza się do lekarza, a nie leczone zakażenie prowadzi do powikłań: zapalenia przydatków i niepłodności.

Zakażenie chlamydiami u ciężarnej może być przyczyną poronienia. Zakażenie dziecka w czasie porodu bywa przyczyną zapalenia płuc lub zapalenia oczu.


Rozpoznanie
Podstawą rozpoznania jest badanie mikrobiologiczne próbek wydzieliny pobieranych w poradniach dermatologicznych - w specjalistycznych laboratoriach.

Leczenie
Skuteczność leczenia zależy od tego czy oboje partnerzy objęci są jednocześnie leczeniem, nawet jeśli kobieta nie odczuwa dolegliwości. Stosowane są niektóre antybiotyki (większość antybiotyków nie działa) przez co najmniej 8 dni. Po leczeniu bezwzględnie konieczna jest kontrola lekarska, nawet jeśli objawy ustąpiły.

Należy pamiętać, że każdą chorobę w początkowym stadium da się wyleczyć. Ważne jest, aby nie zaniedbać niepokojących objawów. Zlekceważenie małych symptomów chorobowych może przerodzić się w poważne choroby przewlekłe. A to krok do powstania nowotworów czy do niepłodności. Warto chociażby dla własnego komfortu psychicznego zgłosić się do ginekologa z niewielkim objawem niepokojącym nas.
Polecamy
1. Stan zapalny zatok >>>
2. Cholesterol >>>
3. Witamina A >>>
5. Różyczka >>>
Reklama
Verakom
Serwis ten ma charakter edukacyjny, nie konsultacyjny.Wydawcy serwisu nie mogą ponosić odpowiedzialności
za błędy ani żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w tym serwisie.