Pochwa jest rurą o długości około 8 cm, prowadzącą do szyjki macicy, która wystaje do jej górnego końca. Ściany pochwy są elastyczne i dobrze umięśnione. Zawierają liczne fałdy, które umożliwiają rozciąganiu się pochwy, tak by umożliwić przejście rodzącemu się dziecku.
Objawem chorobowym pochwy jest najczęściej nieprawidłowa wydzielina wywołana czynnikami chorobotwórczymi. Prawidłowa wydzielina z pochwy jest bezbarwna i biaława, o nieznacznym intymnym zapachu, bezwonna. Wszelkie zmiany koloru wydostającej się wydzieliny z pochwy lub niemiłe zapachy świadczą o zmianach zapalnych tego narządu. Często dodatkowym dyskomfortem jest bolesność lub świąd.

Grzybica pochwy
Czynnikiem wywołującym grzybice pochwy są grzyby drożdżopodobne. Występują one w zdrowej pochwie, ale ich rozwój jest ograniczony dzięki równowadze kwasowej. W sytuacji gdy równowaga ta zostanie zakłócona (np. stosowanie antybiotyków, cukrzyca, stosowanie środków antykoncepcyjnych, noszenie obcisłych rajstop, dopasowanych spodni czy sztucznej bielizny), grzyby te rozmnażają się. Objawami grzybicy jest gęsta biała wydzielina, bolesność wewnątrz i zewnątrz pochwy oraz świąd. Przy obecnie dostępnych środkach przeciwgrzybiczych ( Nystatyna, Clotrimazol) leczenie grzybicy przebiega w miarę szybko. Ważne jest nie lekceważenie pierwszych objawów.

Rzęsistkowica
Czynnikiem wywołującym jest pierwotniak tzw. rzęsistek pochwy (jednokomórkowy pasożyt) u kobiet umiejscawia się przede wszystkim w pochwie, u mężczyzn w cewce moczowej. Ogromna większość przypadków rzęsistkowicy jest przeniesiona przez stosunki seksualne. Możliwe jest jednak także zakażenie przez ręczniki, bieliznę i przybory toaletowe, gdyż rzęsistki mogą przeżyć kilka godzin w wilgotnym środowisku. U mężczyzn - może występować zapalenie cewki moczowej z wydzieliną, a niekiedy zapalenie worka napletkowego, najczęściej jednak zakażenie przebiega bezobjawowo. U kobiet - występuje zapalenie pochwy, objawiające się żółto pienistymi upławami, dokuczliwym świądem i pieczeniem, rzadziej zakażenie bywa bezobjawowe. Leczenie powinno odbywać się jednoczesne u obojga partnerów, bowiem nie leczony partner może być źródłem ponownego zakażenia, nawet w przypadku braku objawów. Najczęstszym lekiem stosowanym jest Metronidazol

Wypadanie narządów rodnych
Dolegliwość tą odczuwają przeważnie kobiety w okresie przekwitania. Najczęściej towarzyszy kobietom, które rodziły lub kobietom otyłym. Wypadanie narządów rodnych polega na stepowaniu części pochwy i macicy poniżej ich prawidłowego położenia. Przy tym towarzyszyć mogą takie objawy jak nie trzymanie moczu zwłaszcza podczas kichania, czy kaszlu; parcie na stolec, silny ból i wrażenie pociągania. Wszystko zależy od tego która część pochwy wypada (tylna czy przednia). Sytuacja kwalifikuje się do interwencji chirurgicznej wtedy, gdy kobieta ma poważne problemy z utrzymaniem moczu. Jeśli tego problemu nie ma, leczenie może ograniczyć się do odpowiednich ćwiczeń oraz unikania dużych wysiłków fizycznych. Kobieta z takimi dolegliwościami nie powinna podnosić większych ciężarów, powinna pozbyć się nadwagi i zaprzestać palenia papierosów.
Bardzo ważne jest, aby informować kobiety po porodzie, by nie dźwigały ciężarów przez jakiś czas. Po porodzie więzadła podczytujące macicę są mniej elastyczne i słabsze. Jeżeli kobieta dźwiga w tym okresie ciężary więzadła nie wracają do stanu przedporodowego i w późniejszym wieku problemy wypadania narządów rodnych u takiej kobiety są jak najbardziej prawdopodobne.

Należy pamiętać, że każdą chorobę w początkowym stadium da się wyleczyć. Ważne jest, aby nie zaniedbać niepokojących objawów. Zlekceważenie małych symptomów chorobowych może przerodzić się w poważne choroby przewlekłe. A to krok do powstania nowotworów czy do niepłodności. Warto chociażby dla własnego komfortu psychicznego zgłosić się do ginekologa z niewielkim objawem niepokojącym nas.